Dolce far niente

Σε έναν κόσμο όπου η πραγματική πολυτέλεια είναι ο χρόνος, το να ανακαλύπτεις την τέχνη του «dolce far niente», δηλαδή του «είναι γλυκό το να μην κάνεις τίποτα» είναι μία μικρή επανάσταση μα απολύτως αναγκαία για μία καλή ζωή.

Συχνά μου φαίνεται πολύ δύσκολο να πω «φτάνει» σε όλους και σε όλα, για να περάσω ποιοτικό χρόνο για τον εαυτό μου. Και μάλιστα χωρίς να νιώσω ενοχές! Όταν όμως το κάνω, είναι απλά τέλειο. Και αρχίζω πλέον να καταλαβαίνω πως είναι και απολύτως απαραίτητο.

Αντιλαμβάνομαι λοιπόν πως, όταν χαλαρώνω μόνη μου και δεν κάνω κυριολεκτικά τίποτα, χαμηλώνω αισθητά τα επίπεδα άγχους μέσα μου. Αμέσως μετά, ζωντανεύουν οι αισθήσεις μου, καθαρίζει τελείως το μυαλό μου και αυξάνεται η δημιουργικότητά μου. Επομένως, μετά από μία τέτοια περίοδο συνειδητής αποσύνδεσης από μία πιεστική καθημερινότητα, ουσιαστικά κάνω μία νέα επανεκκίνηση στη ζωή μου.

Άλλωστε, παρατηρώ πως αρχίζει μία νέα κοινωνική τάση που λέγεται «slow life» δηλαδή «αργή ζωή» και όσοι την ακολουθούμε λέμε πλέον «όχι» στο FOMO (fear of missing out) το οποίο ορίζεται ως ο φόβος πως μπορεί να χάσουμε κάτι από όσα συμβαίνουν γύρω μας και ουσιαστικά οφείλεται στη χαμηλή ψυχολογική ικανοποίηση των αναγκών μας. Αυτό όμως οδηγεί σε υπερκόπωση και σε πολλές ψυχικές και σωματικές αρρώστιες.

Έτσι, το «dolce far niente», δηλαδή η ικανότητα να απολαμβάνω την στιγμή χωρίς να χρειάζεται να κάνω απολύτως τίποτα με βοηθάει να επικεντρωθώ στην ουσία της ζωής μου, να παρατηρήσω καλύτερα τις λεπτομέρειες της καθημερινότητάς μου και τελικά να δημιουργήσω μία ουσιαστική σχέση με τον εαυτό μου αλλά και με τους ανθρώπους γύρω μου.

Δοκιμάστε το και θα δείτε αμέσως τα ευεργετικά αποτελέσματά του!