Partnership

«Ι need some partnership» μου είπε η φίλη μου η Diana εχθές, άρτι αφιχθείσα από το Brisbane και σε ημιαπογνωση Partner

Δύσκολη λέξη αυτή

Προϋποθέτει ότι γνωρίζουμε τον άλλον 

Αυτό όμως δε συμβαίνει σχεδόν ποτέ στις σχέσεις 

Απαντάμε με ένα εύκολο «ναι» όταν ερωτηθούμε από κάποιον φίλο, σύντροφο, συγγενή αν γνωρίζουμε ποιος είναι 

Αλλά με ένα μεγάλο «όχι» στην ερώτηση αν κάποιος γνωρίζει εμάς  στ' αλήθεια

Μοιάζει αστείο, αλλά, συνδυάζοντας αυτές τις δύο απαντήσεις καταλαβαίνουμε ότι όλοι πιστεύουν ότι γνωρίζουν τους κοντινούς τους ανθρώπους –ή κάποιους από αυτούς– αλλά εκείνους δεν τους γνωρίζει κανείς 

Και έτσι το partnership μένει συνήθως στις ζωές μας στα χαρτιά 

Γιατί το να γνωρίζεις τον άλλον σημαίνει πρωτίστως να προσπαθείς να τον καταλάβεις 

Να μη φιλτράρεις αυτό που είναι κι αυτά που θέλει μέσα από τα δικά σου μάτια 

Να τον δέχεσαι χωρίς τα γνωστά à la carte σχέδια «δε μου αρέσουν αυτά, αλλά θα τον αλλαξω...», να αγαπάς και να συμπαραστέκεσαι στα θέλω του, έστω κι αν δεν είναι και δικά σου

Κι επίσης να καταλαβαίνεις γιατί είναι αυτός που είναι και γιατί θέλει όσα θέλει

Αυτό το τελευταίο είναι και η ουσία

Τότε πραγματικά ξέρουμε κάποιον 

Γιατί αυτό σημαίνει ότι πήγαμε πίσω και είδαμε τους φόβους του, τις χαρές του, τις ελπίδες του, τα όνειρά του 

Ξέρω, όλα αυτά μοιάζουν δύσκολα και αυτό ακριβώς είναι και η δικαιολογία συνήθως για το ότι δεν το κάνουμε

Η δικαιολογία

Ο λόγος είναι ότι απλά δε μας νοιάζει 

Μας νοιάζει ο άλλος μόνο στον βαθμό που κάπου εξυπηρετεί τον εαυτό μας 

Στο 99% των περιπτώσεων

Κι έτσι το partnership μένει γράμμα κενό

Κι οι άνθρωποι μόνοι

Υ.Γ.

Εννοείται τη λυπήθηκα για να της πω όλα αυτά 

Παρήγγειλα 2 ποτά, κούνησα το κεφάλι μου και της είπα:

Θα τον βρεις